Een Oeil de Boeuf klok ook wel een Ossenoog in het Nederlands genoemd is een acht dagen klok van Franse makelij. De naam komt van de vorm en de samenstelling van de kleuren. Meestal is er een houten stijl rondom een donker rand en de eigenlijk wijzerplaat is meestal parelmoer wat het doet lijken op een oog en doordat de klokken redelijk groot zijn is een Ossenoog wel op zijn plaats. Het binnenwerk is dikwijls iets dat lijkt op het binnenwerk van een Franse pendule maar in plaats van een ronde vorm hebben deze een rechthoekige vorm. De kwaliteit blijft gelijk. De achterkant van kast bestaat uit een houten langwerpige zeshoek die zwart geschilderd is. 

Het glas van de klok zit in een sierlijke lijst in de vorm van uitgerokken cirkel die lightjes golft. Dit geheel zit vast met een scharnier en kan naar boven toe geopend worden om de wijzers te verzetten en toegang te geven tot de opwind gaten. 

Comtoise klokken zijn Franse klokken die gemaakt werden vanaf 1680 tot in de 19de eeuw, ze werden geproduceerd in de Comte streek vandaar de naam van de klok. Het zijn zeer grote klokken met een grote wijzerplaat van email met een kopere rand of volledig van geslagen kopper. Daarachter schuilt een groot en grof afgewerkt binnenwerk met een grootte en luide bel. Dit zeer degelijk binnenwerk heeft een paar bijzonderheden je kan de klok kan door middel van van een touwtje op elke moment het laatst gepasseerde uur laten slagen en de klok slaagt de uren ook tweemaal met een pauze van ongeveer 5 minuten.

Dit komt omdat dit oorspronkelijk boeren klokken waren als de boeren die op het erf aan het werken waren de eerste keer slagen niet goed gehoord hadden dan wisten ze de het vijf minuten later nog eens herhaalt werd.

Oorspronkelijk zaten deze klokken in mooi hoge houten kasten maar toen deze massaal in de jaren zestig en zeventig naar Belgie en Nederland werden ze geïmporteerd zonder de kasten omdat deze te veel plaatst in namen voor vervoer. Dus de manier hoe wij de comtoise klokken zien is slechts de binnenkast. De klokken werden geproduceerd door boeren in de winter omdat ze niets anders te doen hadden. De klokken werden verkocht aan reizende handelaars die hadden een soort houten rugzak waar de klokken konden worden opgestapeld daarom was de binnenkast vereist. De handelaar verkocht deze klokken dan vervolgens aan houtbewerkers die er een kast voor maakte en de klok dan verkochte.